در مرحله? گذار تحرکات کُردی از یک دورۀ بیشتر عشایری و مذهبی به شکلی بیشتر سیاسی و ناسیونالیستی، شورش آرارات را می‌توان یک نقطۀ عطف به حساب آورد؛ شورش گروهی از کردهای ترکیه به رهبری سیاسی سازمان خویبون و فرماندهی نظامی احسان نوری‌پاشا بر ضد دولت آنکارا در فاصلۀ سال‌های 1307 تا 1309 شمسی در حول و حوش ارتفاعات آرارات.آنچه در این مجموعه ارائه می‌شود، یک گزارش و یک سند، هم از چگونگی شکل‌گیری این هم‌پیمانی عملی و نظری ارمنی‌ها و کُردها در این ائتلاف جدید تصویری به دست می‌دهد و هم از برداشت اولیۀ تُرک‌ها از این دگرگونی و تلاشی که در نقد آن به کار بُردند.